Dzięki za polecenie filmu :-)

A decyzje, owszem, trudne. Więc nie osądzam, nie oceniam poszczególnych osób. Sam ze swoich powodów jestem tu, gdzie jestem. Najbardziej jednak mnie uderzyło wszechstronne działanie imperialnego systemu. Nie zapomnieli nawet o dawnych polskich robotnikach przymusowych. Wielu słyszało może o operacji "Paperclip", w wyniku której byli nazistowcy uczeni budowali dla Amerykanów bomby atomowe, niewidzialne bombowce i rakiety na Księżyc. I włos nikomu z głowy nie spadł, a nawet niektórzy pędzili żywot celebrytów (Werner von Braun). Tymczasem Imperium nie gardziło nawet "drobnymi żuczkami" - sztuka jest sztuka. W ten sposób dawni niewolnicy Niemców stali się swoistym, bo dobrowolnym, łupem wojennym.

Dipisi mogli zostać w Niemczech.

Polska nie musiała być oddana Stalinowi na pożarcie. Wtedy w ogóle nie byłoby problemu - Polacy w większej liczbie odbudowaliby Polskę, zamiast rozproszeni budować Kanadę etc.

Nazistowscy uczeni mogli zostać osądzeni za pomocnictwo (albo i zbrodnie wojenne - za eksperymnty pseudomedyczne).

Tekst napisałem ze świadomością mechanizmu "opryczniny", który dziś grzeczniej nazywa się "drenażem siły roboczej", czy "drenażem umysłów". Można sie nie zgadzać z Albertem / Waltherem, ale kiedyś uderzył mnie jego wpis z pytaniem, dlaczego ratowano wawelskie arrasy, a nie ewakuowano krakowskich uczonych, zanim zajęli się nimi niemieccy hitlerowcy. Zasób ludzki - oprócz przepływu pieniądza również przepływ osób wiele mówi o tym, kto tak naprawdę rządzi.

By wskazać, że nie chodzi o możliwości jako takie tylko o realizację planów politycznych. Dziś ktoś powie - ale przecież po 2004 miliony Polaków nie musiało wyjeżdżać z Polski a teraz trząść się przed brexitem. No nie musiało, ale warunki zostały tak sprofilowane. Sprowadzanie szerokich zjawisk społecznych do osobistych decyzji jest dośc naiwne. Zbudowanie "żelaznej kurtyny" świetnie się przysłużyło zachodniej gospodarce. Czy mam to tłumaczyć jeszcze większymi literami?

Dziękuję za tę historię. 

.

Również dziękuję. Myślę, że wciąż są w świadomości zbiorowej pewne "białe plamy" - wiadomo, kto to byli Bohaterowie Monte Cassino etc. Ale potem co... rozpłynęli się? Jest Polonia Zagraniczna. Ale skąd się Ona wzięła? Ze zrzutów?

Polska w ogóle stała się łupem wojennym. Każdy sobie coś tam wziął. Co mógł.

Bohaterem spod Monte Casino był ojciec mojej przyjaciółki. 

Harcerz,  przed aresztowaniem. ..po wsypie,  uciekł z Sosnowca na Węgry i finalnie do Palestyny gdzie już był Anders. 

Tobruk, El Alamein..Monte Casino. ..jesxcze coś... Anglia. Z której wrócił z jedną żołnierska torbą chlebakiem z albumikiem mini zdjęć z Egiptu.

Tutaj Urząd Bezpieczeństwa. .

.

Nie, po kilku miesiącach wyszedł. Poszedł na studia, jakąś karierę robił lokalną zawodową,..inżynier. 

Myślę że coś im podpisał. Nie wiem. ..to był wyjątkowo porządny człowiek inzynier..

Nie zapytam już. .

.

Jak to w życiu, decyzje są trudne. Niewolnictwo w Polsce ma przybierać na sile powiedział sekretarz stanu Pompeo ( wyłudzenie odszkodowania za holocaust).

https://wpolityce.pl/m/polityka/433722-holokaust-i-restytucja-mienia-mowil-o-tym-pompeo

Dużo ludzie rzeczy podpisywali. Np. o paszport. Dziś szuka się podpisów, a organizatorzy łamania psychicznego i moralnego ludzi dalej bezkarni.

Był taki moment na początku rządów PiS, że współpraca z Iranem nabierała tempa. Miały być nasze inwestycje w ich przemysł stoczniowy i chemiczny. No i komu się to nie podobało?

Myślę, że ten szczyt pokazał całkiem otwarcie, kto jest naszym suwerenem i gdzie siedzi.

'profilowanie warunków do zachowań' to jest odpowiedź na pytanie o cele;- potrzebne jest: siła roboli, mięso armatnie i kasa, kasa i jeszcze raz kasa no i mity/legendy/miraże/... dla tych co mają być powyższego wypełnieniem

Ale metody mniej krwawe, trzeba docenić.

fakt, ale patrząc na zdolność do generowania oporu to 'łagodne' relacje/sankcje są dużo gorsze w oddziaływaniu i konsekwencje długoterminowe są rozrostem patologii we wszystkich obszarach życia społecznego

chyba znasz odpowiedź

kasa i frajerzy do obrobienia, ot co

Podobne koleje życia przeszło 2 moich stryjów (młodszych braci mojego dziadka ). Jeden walczył we wrześniu 1939 w 9 Pułku Ułanów Kaniowskich, po kapitulacji udalo mu się wrócic do domu pod Stanisławowem. Drugi stryj był w tym czasie nastolatkiem. W 1942 obaj zostali "zgarnięci" z ulicy w Stanisławowie w czasie łapanki. Starszy stryj przeszedł przez obozy koncentracyjne i na koniec wyzwolenie zastało go w obozie w zachodniej strefie Niemiec. Młodszy stryj jako niepełnoletni, trafił na roboty do bauera w Austrii i tam zastał go koniec wojny.

Oczywiście po wojnie o powrocie do domu pod Stanisławowem nie było mowy - podobnie jak większość Polaków, cała rodzina musiała opuścić ojcowiznę i "wylądowała" ostatecznie na Pomorzu Zachodnim. Bracia dziadka z Niemiec i Austrii nie wrócili - starszy czekał na wizę do USA ale trwało to bardzo długo i w końcu Australijczycy namówili go do wyjazdu do Australii (to był 1947 r.), a młodszy pozostał w Austrii i ożenił się z miejscową dziewczyną. Dużo by tu można było pisać o losach stryjów - jedno tylko powiem, nie było im lekko i różowo na tej obczyźnie. Stryj z Australii tylko raz po wojnie był w Polsce w 1973 r. A ten młodszy chociaż miał bliżej z Austrii - nigdy już do Polski nie przyjechał, a i tak zmarł młodo i tragicznie. Takie to byly losy tego pokolenia...   

Dziekuje za ten film. Znowu sie czegos dowiedzialam..

Austria została podzielona na strefy okupacyjne, podobnie jak Niemcy. Tyle, że nie doszło do jej ostatecznego podziału, który skończył się w 1955 r. Wiedeń pozostał pastwiskiem szpiegów - w końcu znajdował się w strefie sowieckiej. Przed stanem wojennym Milicja Obywatelska była doposażana w nowoczesne polewaczki do demonstrantów właśnie z "kapitalistycznej" Austrii.

Wygląda na opętanie.

Dzięki za film! Świetne żywe wspomnienia.

Dzięki za film. To tak jak bym słuchał stryja - on właśnie przypłynął do Australii w tej grupie z 1947 r. W 2010 byłem u niego w odwiedzinach, nasłuchałem się jego wspomnień z września'39, z obozów, 2 lata po wojnie w Niemczech i w końcu jak zaczynał w Australii. Tak się złożyło, że miałem okazję być wtedy 1-go sierpnia w Adelajdzie na uroczystej mszy z okazji rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego - widziałem tam sporo jeszcze żyjących weteranów z tego pokolenia. Po mszy było spotkanie w Domu Polskim - nigdy tego nie zapomnę! To są wspaniali ludzie, i tylko żal, że już ich coraz mniej... 

A propo przymusowej pracy w Niemczech w czasie okupacji, znam historię mojej dalekiej cioci, już nieżyjącej.

Młoda dziweczyna, gdzieś w okolicach obecnej granicy pl-ukr (wieś Liski), bodajże w 1940 (a może jeszcze w 39?), dostaje 'zaproszenie' na roboty do niemiec. Łącznie z biletem na pociąg, czas na przygotowanie się - około tydzień.
Ale wszystko 'kultularnie', może się spakować, wziąć walizę, itd.

Była świeżo po ślubie, mąż zaproszenia nie dostał, ale zdecydował się jechać z młodą żoną, więc i mąż bilet na pociąg dostał.
Miejsce docelowe to wieś gdzieś tam pod Obersdorfem. (tam gdzie teraz turniej 4 skoczni). 
Gospodarze, jak się dowiedzieli że mają do czynienia z małżeństwem, dali im osobną izbę (!).
Praca na roli była ciężka, po 10h i więcej dziennie, ale nie było jakiegoś upodlenia, upokorzenia, pastwienia się.
Roboty przymusowe trwały z rok albo dwa, dokładnie nie pamiętam, ale ciocia jeszcze za okupacji 'legalnie' wróciła na swoją lubelską-lwowską wieś.
Jeszcze zdążyła zaliczyć UPA.  Więc były nocne wizyty.
Finalnie jej wieś, 50/50 polsko-'ruska' bo tak oni nazywali ukrainców (przynajmniej do wojny nie używali wtedy takiego słowa jak ukrainiec), została spalona w odwetowej akcji przez polaków z okolicy, bo ktoś z ukrainców poszedł na wołyń.
Ot taka dola, dosyć to pogranicze było skomplikowane.

Mąż niestety zmarł w 43-44, zatruł się wiśniami, kompotem z wiśni, zmarła na jakieś zatrucie pokarmowe.
Przynajmniej taka jest opowieść.

Jeszcze jako ciekawostkę - jak wkroczyli Sowieci, to zrobili zasadzkę na miejscową partyzantkę 'UPA'.
Ciocia mówiłe że oni z UPA to mieli tyle wspólnego że to były ukraińskie chłopaki które po prostu trzymały się razem.

No i pewnej nocy, jak byli wszystcy na miejscowym weselu, sowieci wiedzieli, okrążyli weselników.
Weselnicy bronili się (mieli broń), finalnie wszyscy żywi popełnili samobójstwo, 40 osób.

100% zgoda

Byt fikcyjny: miraż dekomunizacji.

A huty etc. poszło za kilkanaście procent wartości.

Jeśli mogę dorzucę swoje trzy grosze. Myślę, że w polskim Kościele problem emigracji jest trochę traktowany po macoszemu. Chcieli to wyjechali. Niech się uczą języków, przecież i tam kościół jest. Kard. Hlond dobrze rozumiał ten problem. 

Czasami też niesprawiedliwie traktuje się księży, którzy tam pojechali, kwitując, że pojechali za łatwym chlebem. Pomijając motywy, to czytając tutaj różne emigranckie wspomnienia uważam, że otoczenie naszej emigracji polską, katolicką opieką duszpasterską jest polską racją stanu.

To się wróci z nawiązką w rozmaitej postaci nie mówiąc o tym, że jest to uczynek miłosierdzia. Spowiadałem parę razy Polaków na emigracji, to było niesamowite doświadczenie. Dla tych ludzi ta spowiedź w polskim języku u pobratymca - swojego księdza, to była jak powrót na chwilę do domu ojca i matki, gdzie mogli zrzucić swój ciężar i odejść usprawiedliwieni. Jest to wymiar, którego w Polsce nie ma, bo tutaj pomimo wszystko jesteśmy u siebie.

Cześć odpowiedzi znajduje się w Pańskim artykule "Tryptyk patriotyczny". Wielka była naiwność naszych elit i fatalne dowodzenie armią. Co nie zmienia faktu podłej polityki brytyjskiej.

to wynika m.in. z doktryny, że Państwo to nie obywatele i ich mienie też do Państwa sie nie zalicza;  a pojęcie mienia wspólnego/wspólnoty uważa się za relikt socjalizmu/komunizmu; i jak zawsze w tle są pojęcia podstawowe: własność, prawo, państwo, władza z wyboru, etc;

Zdziwi, zdziwi, prosze Globalnego...

... i to jeszcze nie jedno... a le ja nie o tym chcialam...

... chcialam napisac, ze bardzo sie ciesze, ze Globalny wraca do Ojczyzny  !!!  Zrozumialam po swojej tulaczce we Francji, ze Polakow miejsce jest w Polsce...  nigdzie indziej...  nic tam po nas  !!!

Dziękuję za życzliwe słowa.

PS. Ptaszki ćwierkają, że nas właśnie PiS pakuje w nadchodzącą wielkimi krokami wojnę z Iranem. Być może dostaliśmy propozycję wojny zastępczej nie do odrzucenia: albo Rosja vs. Kraje Bałtyckie i Polska, albo Rosja na podwórku irańskim. 2020 może być niewesoły. Również w Ameryce, jeśli Rosja zacznie coś odpalać przez ocean jako Iran. Do koalicji oprócz Polski zgłosiła się Australia i część Międzymorza...

Jeśli jest tak jak ksiądz pisze, to zaczynam rozumieć (co nie oznacza rozgrzeszenia!) nasz rząd w Warszawie..

 Nie pomyślałem o takiej propozycji nie do odrzucenia, eh!