Zasada 5 wzajemności moralnej dotyczy oko za oko, czy tego, że wszystkich obowiązuje ta sama? Jeśli to drugie, to jest uderzeniem w ludzi z "psychiką plemienną", gdzie swój i obcy to standardowa klasyfikacja przynależności jednostki i gdzie może też oznaczać inną moralność w używaniu do obcych.

Ojciec opisuje tak sprawy, że wielu określilo by to swoim określeniem - filozofiwaniem. Niedawno Ikony przypomniał Ojca piszącego o zabobonie ciągłego rozwóju filozofii na przykładzie f. nowożytnej (z jednym wyjątkiem i kilkoma przebłyskami) Jest tam info: nawet najwybitniejsi filozofowie - np. Kant, i Hegel - znali tylko jakieś mizerne i w dodatku źle zrozumiane resztki logiki antycznej i średniowiecznej. Idzie to w parze zapewne z teologią w ostatnich 200 latach. Może efektem tak obniżonej jakości są takie sytuacje - grupa często super fajnych małżeństw w Domowym Kościele namiętnie, trwale, bezrefleksyjnie zajmuje się teologią na spotkaniach, gdzie nikt z użytkowników zajścia ma pogłebione studiowanie tematu, aby mentorować. Albo w początkowych latach 90 na Kaszubach - dla tych, którzy wierzyli, że choć część sytauacji Bolka, który sam zrobił się prezydentem w Polsce jest prawdziwa, dochodzili do wniosku, że skoro taki jawny debil i cwaniak jest to Oni też mogą.

Pytanie2: dlaczego w Wstępie jest zangielszczone Coryllusowe - władza może być albo święta, albo tajna?

Pytanie3:dlaczego strona f. Globalna wioska wygląda jak wstępny szkic strony, a jest opublikowana? Pachnie to jakimś "masońskim obsikiwaniem" terenów, które mogą być ważne dla ludzi z "wartościami prawackimi" - i w zależności czy będzie rzarło w to się doinwestuje?

To jest niestety za trudne dla mnie :-(

No ale to jest prawie że cytat, parafraza Pańskiego wykładu doktrynalnego:

A może jest tak, że ta mediacja nie jest już nikomu potrzebna. To znaczy potrzebują jej jak tlenu wszyscy ludzie, zapędzani do okopów nie-świętej wojny, zmuszani by żyć na spalonej ziemi pomiędzy lewą i prawą ścianą prostackich dekoracji sceny politycznej, ale już niekoniecznie dekoratorzy, scenarzyści i reżyserzy spektaklu, coraz bardziej ukryci i niedostępni poza fasadą demokracji. Usunięcie mediacji i usunięcie wspólnoty wytwarza efekt tragiczny, choć może z czyjejś perspektywy pożądany: pozostaje już tylko łowca i zwierzyna, pan i niewolnik (...) Dopóki na Watykanie zasiada Namiestnik Chrystusowy, dopóty istnieje cień szansy, że nie wszystkich da się jeszcze zamknąć do globalnego obozu pracy, w którym pewne są już tylko podatki, kredyty i śmierć.

Notka ciekawa, ale trudna na te czasy, hermetyczna. Warto jednak wiedzieć co się dzieje i być przygotowanym na dialog, bo nigdy nie wiadomo kiedy taka szansa się pojawi.

Na razie jestem pod wrażeniem książki GRZEGORZA KUCHARCZYKA "CHRYSTOFOBIA. 500 LAT NIENAWIŚCI DO JEZUSA I KOŚCIOŁA" i z niej dwa cytaty:

Jak pisze współczesny kanadyjski socjolog Mathieu Bock-Cóte, chodzi o upowszechnianie - przede wszystkim w kulturze popularnej, ale też w świecie akademickim - „pamięci zrywającej, która nie chce podtrzymywać więzi z przeszłością, lecz właśnie się od niej uwolnić” ; uwolnić się przede wszystkim od pamięci o chrześcijańskim dziedzictwie kulturowym, które przez wieki kształtowało zachodnią cywilizację.

Przemoc symboliczna stosowana wobec chrześcijan w świecie zachodnim na początku XXI wieku przybiera nie tylko formę „pamięci zrywającej”. Taki charakter ma też promowana w świecie nauki, ale również w medialnych przekazach, „pokutna historiografia”, której celem jest udowodnienie, że wieki istnienia chrześcijańskiej (przede wszystkim katolickiej) Europy były pasmem okrucieństwa, rozlewu krwi oraz innych form dyskryminacji wobec wszelkich mniejszości.
    Z tą „zachodnią ideologią pokutną” związane są swoiste „rytuały pokutne” albo - jak pisze Pascal Bruckner - „machina wojenna obowiązku skruchy”, która jednocześnie „cenzuruje, uspokaja i wyróżnia”. Jest to jednak „skrucha jednokierunkowa”.

Na razie dialog jest traktowany jako "wytchnienie" dla naszych przeciwników, przejaw słabości.

Witam. Myślę że gdyby wpuścić do notki trochę uczucia, takiego indywidualnego a nie zbiorowego, to notka nabrałaby od razu jakiegoś doodatkowego kolorytu, a więc:

https://youtu.be/vB5oEORPlv8

Andrzej Zaucha i "Jesienna piosenka." Pozdrawiam

Najkrócej, jak umiem, zachowując emocje.

1. Zasada samoograniczonej teokracji - księża patrioci;
2. Zasada jedynej nieprzyjaźni - manicheizm;
3. Zasada prymatu osoby nad ideą - zasada prymatu filozofii nad komunią;
4. Zasada otwartości poznawczej - uwikłanie w brak wiary;
5. Zasada wzajemności moralnej - odejście od nauczania Jezusa (od Nowego Przykazania)
6. Zasada tożsamościowej asertywności - krycie się po kątach
7. Zasada empatii kulturowej - przygotowanie do wydziedziczenia.

Pół żartem, pół serio, ale poważnie.

Dzięki i za to, bo do prawdy trzeba nieraz dochodzić przez gąszcz podróbek i karykatur. Tak, są takie zagrożenia i chętnie bym u siebie widział ich odparcie.

Nie posiadam się z radości

dzień nauczyciela to jak dzień lektora z KW PZPR - te same zadania społeczne, etc; wojna ze złem toczy sie na wielu frontach: lokalnym - tj. wokół nas i naszych bliskich oraz globalnym - tj. dostawcami wszelkich 'dóbr intelektualnych' za którymi idzie przymus [finansowy, prawny, mundurowy, etc]; wystawienie Dobra przeciw złu wymaga diagnozy i nazwania tak Dobra jak i zła oraz organizowania narzędzi do konfrontacji, i to ze świadomością, że pospolita prawda nie wyzwala a sprawiedliwość ludzka jest fanaberią; ad zewnętrzne fundusze - one uzależniają i nie dają komfortu w działaniu - to jak w 'Ziemi obiecanej' - ja nie mam nic ty nie masz nic i zbudujemy fabrykę

Inkwizytor też teolog. Zależy czy się stawia na siłę argumentów, czy argument siły. A najskuteczniejszy to jest ponoć "dialog" bata z koniem.

"Twierdzenia Sądu I  instancji są celowym i świadomym kreowaniem narracji o niewypłacalnych dłużnikach, brakuje jeszcze uzasadniającego wskazania, iż Pozwani są Żydami/Polakami/katolikami/etc"... i takie są fronty konfrontacji Dobra ze złem w 2020r. w RP

Samo słowo "zasada" w kontekście "oferty" Kościoła, brzmi jakoś dziwnie ograniczająco wobec misji powszechności jaką się "legitymizuje", nie wspominając o tym że głową owego Kościoła jest sam Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało, i ku któremu zdąża.

No ale że ludzie od zawsze szukają praktycznych wskazówek i porad w kwestii "co mam czynić aby się zbawić", to może warto sięgnąć do Reguły Benedykta. Zwłaszcza że sięgają po nią coraz chętniej ludzie posiadający poważne biznesy :) Więc jest to zbiór zasad niezwykle dziś poszukiwanych i skutecznych również w wymiarze komunikacji międzyludzkiej.

Polecam przejrzeć ofertę wydawniczą Benedyktynów z Tyńca. Zwłaszcza ojców Zatorskiego i Hiżyckiego, oraz siostry Borkowskiej. Znajdzie Pan sporo treści, nawiązujących również do zagadnienia z notki, pod owymi nazwiskami na YouTube... Życzę udanych łowów i pozdrawiam

Zależy od definicji zła: metafizycznego, fizycznego, moralnego. Ale - każde zło zwycięża się dobrem. Jakim? Np. modlitwą i postem

1. Zasada samoograniczonej teokracji.

Mam trudność ze zrozumieniem tej zasady. Wydaje mi się że rozróżnienie teokracji i hierokracji, w kontekście samoograniczenia jest konieczne.

Przyjmuję że władza jest możnością realizowania woli.

Jezus wskazuje jasno na dwa możliwe źródła władzy – Boga i mamonę, które znajdują się w opozycji.

Służąc Bogu realizujemy Wolę Bożą, służąc mamonie (która jest potencjalną mocą sprawczą) realizujemy swoje ja. Swoje prawdziwe głębokie ja. Ja tak głębokie, że nawet nie zauważamy kto, pod nieobecność Boga, w nim zamieszkał.

Teokracja jako rządy sprawowane władzą pochodzącą od Boga ograniczane są przez udzielającego władzy, zgodnie z Jego wolą. W hierokracji źródłem władzy może być także mamona, w takim wypadku samoograniczenie niewiele pomoże.

Władza, bez względu na swe źródło, polaryzuje się się na władzę prawa i władzę autorytetu. Obrazowo ujmując, rękę przymuszającą i pociągającą.

W przypadku teokracji będzie to Prawo Boże, redukujące się do dwóch przykazań miłości i charyzmat autorytetu

W przypadku władzy pochodzącej od mamony mamy prawo stanowione, z aborcją i eutanazją, soft power kreowane przez media i wszystkie wyrafinowane socjotechniki i pieniądz, który napełnia mocą.

Władza Boga jest jawna, władza mamony jest tajna i obecnie skrywa się najchętniej za parawanem demokracji.

Przykładem teokracji będzie Izrael Dawida, przykładem władzy mamony współczesne organizmy państwowe.

Jestem zdania że rożne warianty teokracji były próbowane, ze zmiennym powodzeniem, od Konstantyna do Lutra. Obecnie żyjemy w świecie pieniądza.

Uzasadnione obawy budzi możliwość wykreowania globalnej hierokracji, kapłanów globalnego synkretyzmu, w rzeczywistości mamony a w istocie Antychrysta.

Wstęp mnie zachwycił i aż do ostatniego zdania zgadzam się z każdym słowem.

Wszystko jest kwestią rozpoznania czasu. Jest czas dialogu i koncyliacji, powszechnego braterstwa, jest też czas radykalizacji i wyboru. O takim czasie mówi w dzisiejszej Ewangelii nasz Zbawiciel. Nie zawsze miłość życia doczesnego daje się z nadzieją życia wiecznego pogodzić.

P. S.

Co do przedstawionych punktów to jak będę miał trochę czasu to może uda mi się wypisać moje skojarzenia, jeśli nie musi to być naukowy, teologiczny język.

Dziękuję za trud lektury i nadesłane sugestie.

Zasada wzajemności moralnej odnosi się do prawa naturalnego i wykazania różnicy pomiędzy korzyścią polityczną a dobrem obiektywnym. Zasada empatii kulturowej wskazuje na konieczność zrozumienia uwarunkowań adwersarza, bez konieczności ich akceptacji.